Page 62 - SLOEP! 2016-01
P. 62
Claudia heeft geen spijt dat havenmeester Bart heeft geholpen met haar motorproblemen. Zij heeft van hun harts- tochtelijke avontuur genoten en accepteert dat het daarbij blijft. Bart heeft al veel meegemaakt en heeft daardoor zijn zwak voor mooie vrouwen niet kunnen bedwingen. Hoewel hij er hard tegen vecht is zijn passie voor Claudia onontkoombaar.
Bart ademt licht in Claudia’s nek, zijn huid tegen haar huid. Dan pakt hij met zijn handen haar ronde heupen stevig vast en schuift haar een stukje opzij. Claudia’s knieën knikken. ‘Er is iets met je motor aan de hand’, zegt Bart.
Claudia had de hele dag gevaren met vrienden en juist toen zij vertrokken waren hoorde Claudia haar motor verontrustend pruttelen. Zij ligt in een serene en kleine jachthaven met slechts een handjevol sloepen. Er is een lekker authentiek restaurantje bij, maar dan heb je het wel gehad. De havenmeester, ja... die havenmeester, daar viel haar oog gelijk op toen zij deze jachthaven uitkoos. Bart is een grote, stoere man met een volle bos lang, donker haar en bruine ogen. Zijn huid is licht gebrand door de zon, zijn spieren bewegen zich soepel onder zijn witte T-shirt. Zijn billen zijn rond en krachtig in zijn oude spijkerbroek. Blote voeten in een paar gehavende boot- schoenen.
Een dag in de haven is altijd onvoorspelbaar. Bart had deze dag wel over willen slaan. Lastige klanten die veel van hem eisten. De een nog meer dan de ander. Een lek- kende kap, een plastic zak in de schroef, een broedende waterkip op een zwemplateau en een lastige mail van de gemeente over milieukwesties. Tot overmaat van ramp riep Claudia hem net toen hij geïrriteerd de haven uit liep. Gespannen liep hij naar de sloep van Claudia. Hij zag een verhitte, aantrekkelijke vrouw, voorovergebogen over de motorkist. Hij ving een glimp op van haar wulpse dijen en hield zijn adem in. Toen zij opkeek veegde zij een blonde lok weg uit haar gezicht en keek hem met haar grote blau- we ogen aan. Hij keek naar de zachte welving van haar mond.
Claudia kijkt op en verliest zich onmiddellijk in de felle, bruine, amandelvormige ogen die haar indringend aankijken. Haar hart slaat een slag over. Zo heeft ze hem nog nooit gezien. Haar lichaam spant zich. Haar bloed stroomt naar haar wangen. Ze probeert met alle macht
62 | SLOEP!_01_2016
