Page 48 - SLOEP! 2016-01

Sloepbezitters zijn trots op wat ze hebben aangeschaft. Ze zien jaarlijks uit naar de dag waarop hun mooie schuit de winterstalling verlaat en het water in wordt gehesen. Ze weten wat ze op het water te zoeken hebben en delen dat graag met anderen. Maar hoe kijkt een buitenstaan- der naar die zel ngenomenheid? Komt zijn beeld over- een met dat van de schipper op de sloep? Ofwel: komt de zelfgekozen identiteit van de sloepvaarder overeen met zijn imago?
Om een antwoord te kunnen geven op de vraag of de identiteit van een sloepvaarder overeenkomt met zijn imago, moet je natuurlijk weten wat die begrippen be- tekenen en hoe beide eruit zien in de praktijk. Hoe kijkt een sloepvaarder naar zichzelf? Wat vindt hij (of zij uiter- aard) van zichzelf? Wat is zijn identiteit? Een sloepvaar- der is niet echt een watersporter, maar meer een water- genieter. De zon aan de hemel en de versnaperingen aan boord zijn belangrijker dan het aantal pk’s van de buiten- boordmotor. Een zeiler is bijvoorbeeld voortdurend be- zig met z’n materiaal, de wind en de koers. Ontspanning door bezig te zijn. Een sloepvaarder is, misschien wat gechargeerd, al dik tevreden wanneer de boot alleen wat dobbert in het water, als het drankje maar smaakt. De sloepvaarder maakt zich nergens druk over. Varen is voor hem op het water zijn en ontspannen. Genieten van het gezelschap aan boord. Eigenlijk zijn sloepvaarders gezelligheidsmensen die je overal in het land tegen- komt. Wanneer het mooi weer is gaan ze het water op.
IMAGO Maar hoe zit het dan met hun imago? Hoe kij- ken anderen naar de sloepvaarder? Waarschijnlijk kij- ken niet-sloepvaarders naar hen met een zeker dedain al dan niet gecombineerd met jaloezie. De laatdunkend-
48 | SLOEP!_01_2016