Page 49 - SLOEP! 2016-01

FRANK
WIL IK OOK Er is echter ook een groep die geheel óm gaat zodra die een keer in een sloep is uitgenodigd. Wil ik ook, denken die. Zij gaan onmiddellijk op internet zoeken naar hun vluchtige droom. De meesten hebben daar voldoende reserve voor op hun bankrekening. Want laten we wel wezen, het aanschaffen van een sloep is geen economische beslissing. Zeker niet als het om een nieuwe gaat. Toch valt de keuze meestal op een eerste- hands, zo lijkt het, want als je op de Nederlandse wateren kijkt, zie je meer nieuw dan oud spul varen. Niet zo gek ook, want de aanschaf van een sloep is een gevoel. Heeft niets met ratio te maken. Komt allemaal uit de rechter hersenhelft. Terwijl het benodigde geld om het ding aan te schaffen is verdiend met de linker hersenschors. Door logisch nadenken en praktische beslissingen. Maar daarover meer in een volgende editie van Sloep!. |
BORRELNOOT
BELANGRIJKER
DAN
BUITENBOORDMOTOR
Frank Blaauboer is freelance tekstschrijver en communicatieadviseur. Hij heeft zelf geen sloep, maar stapt op een zonnige dag graag in bij een bevriende sloepvaarder. Zijn bijdragen aan SLOEP! zijn op persoonlijke titel geschreven.
COLUMN
heid komt vooral van de watersporters. Als je een fervent zeiler bent, vind je een sloep een vreemde eend. Een zeiler zoekt, zoals gezegd, ander vertier op het water dan een sloepvaarder. Een drankje drink je als je de zeilen hebt gestreken en weer terug in de haven bent. Een zei- ler heeft meer de wedstrijdmentaliteit. Sneller en behen- diger zijn. Dat zijn woorden die bij hen horen en niet bij sloepvaarders.
Jaloezie komt van de stuurlui aan wal. Zij kijken met af- gunst naar de voorbijkomende sloepen. Ze weten van niets en begrijpen het niet. Soms huren zij een sloep en varen daar een dag mee zonder de stootwillen binnen boord te halen. Ook die categorie mensen koopt nooit een sloep. Ze hebben geen idee wat ze ermee moeten.
SLOEP!_01_2016 | 49