HET VERLEDEN
Mijn neef, Jan-Paul, en ik hebben elkaar al tientallen jaren niet gezien tot we via Facebook ‘vrienden’ worden en het contact ineens weer super leuk en hecht wordt. We weten beiden niet meer goed waarom het verwaterde maar zijn blij het contact gewoon weer op te kunnen pakken.
FAMILIE
Je moet weten: ik heb heel leuke neven! Wel meer dan tien! En met allemaal heb ik een speciale band. Ik herken bij sommige de ondeugende, bij andere de lieve en grappige eigenschappen die in onze familie zitten. Deze neef is mijn oudste neef en heeft mij nog rondgereden in de kinderwagen toen ik een baby was. Toen ik net geboren was, en mijn ouders op vakantie gingen, ben ik gedropt bij zijn moeder (zus van mijn vader). Zij raakte zo aan mij gehecht dat ze me bijna niet meer terug wilde geven aan mijn moeder, haha.
Maar ik dwaal af…
‘Ik doe open en… hij is
geen spat veranderd’
BIJPRATEN
Omdat ik een weekendje in Vlagtwedde, Groningen, logeerde en een heerlijk bootje voor de deur had zei ik: Jan-Paul kom! Laten we lekker bijkletsen. Hij woont daar niet ver vandaan en was gelijk enthousiast. Misschien klinkt het maf maar ik was ook een beetje opgewonden. Verheugd en opgewonden. Na zo lange tijd. Hoe zou het zijn? Ik had een lekkere lunch voorbereid en hij zou er rond twaalf uur zijn. De bel ging. Ik doe open en… hij is geen spat veranderd. Ja… ouder natuurlijk maar in mijn ogen niet. We zien elkaar en het voelt gelijk weer als vanouds. We houden elkaar even stevig vast en alle voorbijgaande jaren lijken als sneeuw voor de zon te verdwijnen. We kletsen bij. Ontroerd raken we door onze herinneringen. Wat een dierbaar moment.
GESCHIEDENIS
Het is prachtig weer dus varen we, na de lunch, het Groningse landschap in. We varen over het Ruiten Aakanaal richting Bourtange. In het Gronings zeg je Boertang. Het is een oud vestingdorp dat tijdens de Nederlandse opstand is aangelegd. Opvallend is de vorm, namelijk een vijfhoek. Op het marktplein staan veertien prachtige lindebomen. Het is geen stadje maar zo zou je het wel noemen. Een dorp met stadse grachten. In de zomer vinden hier leuke events plaats. Zelfs een nabootsing van historische veldslagen.
NIET UITGEPRAAT
We leggen aan in de jachthaven en lopen het dorp in. Als we op het terras neerploffen zijn we nog steeds niet uitgepraat. Er is zo veel gebeurd in onze levens.
Ongemerkt wordt het later. We moeten terug roep ik. Het is nog best een heel eind varen. Pas laat in het donker komen we weer bij onze bungalow aan. We zeggen welterusten en genieten na van een heerlijke dag en een mooi weerzien.
‘Een heerlijke dag en
een mooie reünie’
