WILD DOEN
Wij wonen in Nigtevecht aan de Vecht en onze sloep ligt voor de deur. Nou zou je denken die zijn dan toch wel eens naar Naarden gevaren, nou nee dus. We varen toch meest even naar Weesp voor een borrel of naar Muiden. Als we heel wild doen varen we door naar het Gooimeer. Of we zakken de Vecht af naar Loosdrecht en als we weer heel wild doen door naar Utrecht.
SLAPEN OP DE SLOEP
Omdat we de Sloepenkaart ‘Huizen-Naarden-Weesp-Muiden-Nigtevecht-Abcoude’ in huis hadden werden we getriggerd om eens naar Naarden Vesting te varen. We besloten dat we daar ook een nachtje wilden blijven. Ons budget van die maand zag al bijna de bodem, dus weet je wat… zei ik: ‘we slapen gewoon op de sloep’. We zijn nog jong…
GEEN METER VOORUIT
Bij Paviljoen Uit & Meer is de Uitmeersluis, onze eerste hindernis. Nou ja, hindernis, we moesten even wachten tot de sluiswachter op zijn fietsje aan kwam rijden, that’s it. Zo daar waren we door. Nu de ’s Gravelandse Vaart op. Dat was toch wel uniek. Wat een mooie Hollandse plaatjes. De eerstkomende brug moest een makkie zijn. En dat was het ook. Maar eenmaal onder die brug door kwamen we ineens geen meter vooruit. We snapten er niks van. Bleek dat de schroef van onze buitenboordmotor gewoon in het zand vast liep. ‘F… dat is ondiep hier’, riep ik. Sarah is toen voor op de boeg gaan zitten en peddelde ons door het ondiepe stuk heen.
HET SCHEELDE EEN HAAR
Heel zachtjes varend en peddelend kwamen we na een half uur in wat dieper water. Dat was beter werk. De Karnemelksloot was prima te doen. Vlak voor Naarden Vesting was nog een uitdaging, een spoorbrug van maximaal 1 meter hoog. Kap naar beneden, mast losgekoppeld, vlag eruit en hoppa, het scheelde misschien maar een millimeter, maar het ging.
‘De wijn ging zeker een
rol spelen die avond’
FOTOTENTOONSTELLING
Prachtig om zo dit vestingstadje in te varen. We werden er helemaal uitgelaten van. Bleek er ook nog het Fotofestival Naarden te zijn. Deze hele stad hing vol prachtige foto’s, het thema bleek water, hoe mooi kun je het hebben…
HEEL VEEL WIJN
We legden aan midden in de stad voor Het Arsenaal. Zo, hier bleven we mooi liggen. En de volgende uitdaging kwam er alweer aan. Die Allure 17 van ons is eigenlijk niet geschikt om op te slapen maar ik dacht met het zonnedek dat we het wel een nachtje zouden redden. Beetje krap maar wel een buitengewone ervaring.
Slaapzakken gedrapeerd en kussens op hun plek. Restaurant binnenvallen en aan de wijn, heel veel wijn… zodat we goed in slaap zouden vallen…
AFZIEN
Het was een zwoele avond en de wijn deed zeker zijn werk. Lichtelijk aangeschoten doken we de sloep in, kap dicht en ogen dicht. Dat werd toch uiteindelijk wel afzien. Dat slapen dan. Of beter gezegd het ‘niet’ slapen. Maar dat waren we weer snel vergeten toen de zon opkwam en wij de stad heel langzaam wakker zagen worden. We hadden ontbijtspullen mee en mijn Sarah kan dat heerlijk klaarmaken. We wilden terugvaren over de Naardertrekvaart die richting Muiden loopt. Dat bleek niet te kunnen op zondag. De bruggen gaan dan niet open. Na nog een rondje Naarden Vesting voeren wij weer dezelfde route naar huis.
Het was een onvergetelijke beleving.
