Vanuit de thuishaven De Drechtakker in Loosdrecht rond het middaguur vertrok ik op weg naar Muiden om via het Markermeer naar Friesland te varen voor een vakantie aan het water in Akkrum aan de zogenaamde ‘Meinesleat’.
Aan het einde van de middag bij Muiden aangekomen waren de weersomstandigheden zo gunstig dat ik besloot nog een klein stukje door te varen om de nacht aan boord door te brengen in de haven van het Blocq van Kuffeler aan het Oostvaardersdiep bij Almere.
GEEN PANIEK! OF TOCH EEN BEETJE?
De volgende ochtend, net na zessen, vertrokken vanuit Almere richting de sluis bij Lelystad om vervolgens door te varen voor de tweede stop namelijk Lemmer. Tegen 08.00 uur in de ochtend kwam ik aan bij Lelystad waar ik in mijn eentje geschut werd en mijn route vervolgde via het IJsselmeer. Intussen was de wind toch al aardig op komen zetten maar deze had ik schuin van achteren dus geen paniek…maar toch al een flinke golfslag.
Urk was op afstand goed te zien en aan de horizon kwamen de windmolens in de bocht naar Lemmer al in het zicht. Van dichtbij langsvarend krijg je pas goed te zien wat een immense bouwwerken dat zijn.
DE BEMANNING
Bij Lemmer lagen een paar bootjes te wachten voor het schutten en het duurde dan ook niet lang voordat ik door het gezellige Lemmer op weg was naar het sporthotel Iselmar om daar te overnachten en mijn bemanning voor het laatste traject naar Akkrum op te pikken, te weten Caroline en onze hond Riva.
Na een gezellig etentje in Lemmer en weer een goede nachtrust in een goed hotelbed in plaats van op de vlonder van de boot was het de bedoeling om met z’n drieën op tijd te vertrekken richting Akkrum. Helaas was het weer omgeslagen en kwam de regen met bakken uit de lucht. Wij hebben gewacht tot het middaguur en toen besloten dat ik alleen verder zou gaan en dat Caroline en hond met de auto naar Akkrum zouden rijden om elkaar aan het einde van de middag weer terug te zien. Beter één persoon doorweekt van de regen dan twee en een hond…
BOOT IN RUST
Dus met het dekzeil over de boot vertrokken vanuit Lemmer. Gelukkig begon het weer halverwege de middag op te klaren en kon ik langzaam het dekzeil weer openvouwen totdat zelfs de zon weer doorbrak en ik het zeil helemaal kon weghalen.
In Akkrum, op het nieuwe bungalowpark Tusken de Marren scheen de zon bij aankomst en kon de boot na drie dagen flink doorvaren even tot rust komen.
SLOEPENBOX
Vanuit dit park hebben wij tussen de vele buien door toch heerlijke tochtjes weten te maken. Wij aten een lekker hapje bij hotel restaurant Oostergoo in Grou, bezochten de werf van Jachtwerf de Jong in Joure, voeren dwars door Heerenveen tot aan het centrum, maakten een tour door het prachtige natuurgebied de Alde Feanen en naar Terherne bekend van de jongens van de Kameleon, legden aan in Warten bij Boten en Meer met een prachtig terras aan het water en nuttigden menig maal ’s avonds met de boot bij hotel restaurant Goerres in Akkrum. Bij al deze tochten maakten wij steeds gebruik van alle informatie welke de Sloepenbox te bieden heeft. De Sloepenkaarten, het Sloepenboekje met adressen, het is ontzettend leuk en verassend om hier gebruik van te maken.
HEFTIGE TERUGREIS
Er is een tijd van komen en er is een tijd van gaan. De terugreis was een zware. Erg slecht weer gedurende drie dagen lang. En onmogelijk om de het Ketelmeer te pakken om naar het IJsselmeer over te steken. Dus moest er worden uitgeweken naar de langere route. Vanuit Akkrum naar Lemmer, direct bij Lemmer door de sluis van de NO polder richting Emmeloord, Marknesse, het Kadoelermeer en het Zwarte Meer. Het plan was om het Zwarte Meer over te steken en via het Ketelmeer naar de Ketelhaven te varen. Dat was onmogelijk, de wind en hoge golven bijna dwars op de boot. Verder was er niemand op het water. Wij weken uit naar Genemuiden.
NAT, NAT EN NAT EN PIJN
Nat tot op het bot, pijn aan de ogen van het turen naar de horizon in de wind en regen, de nacht doorgebracht in de haven van Genemuiden. De volgende ochtend heel vroeg gebruik gemaakt van het nieuwe toiletgebouw, keurig netjes en weer op pad om een aantal rustige uurtjes mee te pikken in de vroege ochtend.
Vanuit Genemuiden weer het Zwarte Meer op en via de Goot, het Ganzendiep, de sluis bij Kampen en de IJssel, uiteindelijk terechtgekomen op de randmeren. Afwisselend drijfnat en weer wat droger doorgevaren tot vlakbij Huizen.
En daar heb ik de hulptroepen gebeld. Kunnen jullie mij komen halen in de haven van Huizen? Gelukkig, dat kon. Ik heb de boot nog geen vijf minuten afgemeerd aan de steiger of daar breekt de zon door de wolken gevolgd door een prachtige blauwe lucht.
LAATSTE OBSTAKEL
De volgende dag ben ik weer afgezet in Huizen en heb genoten van een rustige en droge laatste etappe van Huizen terug naar de thuishaven in Loosdrecht. Deze ontspanning leek nog even verstoord te worden. Voor de sluisdeur van de Raaisluis welke toegang geeft tot de Loosdrechtse Plassen lag een kolossaal rieteiland, de deur was niet meer te zien. Na het openen van de sluisdeur heb ik het rieteiland op de motorkracht van de boot kunnen wegduwen en zo alsnog via de kortste route de haven weten te bereiken.
Ondanks dat het weer in de afgelopen twee weken niet mee zat waren de momenten dat wij hebben gevaren heerlijk. Friesland heeft veel te bieden op en langs het water en dat maakt alles weer goed.
En bootje varen blijft leuk!
