PLOTS EEN SPEEDBOOT
We varen vroeg in de ochtend eenzaam op de Braassem en zien plots een speedboot op ons afkomen. Het is de milieupolitie met drie man sterk. Zij vragen of we een vuilwatertank aan boord hebben. Helaas niet (voor hen). Wij gebruiken nog steeds ons chemisch toiletje, maar daar waren zij niet naar op zoek.
POLITIE IS JE BESTE VRIEND…
De politie was bezig met een actie ter controle van vuilwatersystemen. Zij wilden een vuilwatersysteem in gebruik zien. Ronald, altijd gastvrij en inventief, zegt tegen de politie dat zij toch niet voor niets gestopt zijn… het is vast tijd voor een kopje koffie. En zo geschiedde. Er ontstaat een leuk gesprek – met als eindresultaat – dat we onze visitekaartjes uitwisselen.
ONTMOETING II
De volgende politie ontmoeting doet zich een paar weken later in Amsterdam voor. Wij komen van de Drecht en Tolhuissluis (richting Uithoorn) en zo verder over de Amstel naar Amsterdam. Prachtige tocht. Via het Scheepvaartmuseum richting het IJ.
KOMT U MAAR EVEN MEE…
Komt er plotseling een jetski met politie achter ons aan. Of we haast hebben….?
Uhhh nee… maar wat is er aan de hand? Komt u maar even mee naar de kade (bij het BIM huis). Daar worden we toch een beetje als boefjes behandeld. Wat blijkt… er is een grootscheepse controle op motor-registratienummers vanwege de vele diefstallen die plaats vinden. Je moet papieren kunnen overhandigen… namelijk de eigendomspapieren!
‘Het hemd werd ons
van het lijf gevraagd’
HEMD VAN HET LIJF.
Ronald ging met zijn administratie met twee agenten mee en ik kreeg een stel aan boord. Het hemd werd ons van het lijf gevraagd, maar we blijven correct. Onafhankelijk van elkaar hebben de agenten aantekeningen gemaakt en vervolgens met elkaar vergeleken op het moment van samenkomst op de kade. Wij konden op weg naar de perfecte Marina Amsterdam.
INSPECTEUR COLUMBO… NOG EVEN EEN VRAAGJE…
Maar wat schetst onze verbazing? Met grote snelheid kwam de politieboot langszij en vergezelde ons naar de jachthaven. Ze hadden toch nog een vraagje (…).
Enfin, aangelegd op de Marina, alles weer bekeken, en toen waren ze tevreden.
TOT HET TEGENDEEL BEWEZEN IS?
Het was een rare gewaarwording… Je hebt alles in orde, je bent geen crimineel, je houdt je aan de regels en dan word je wel als zodanig aangekeken… tot het tegendeel bewezen is.
SANS RANCUNE!
En toch hebben we geen rancune. Het is goed dat er gecontroleerd wordt. Er wordt inderdaad veel gestolen. Eigenlijk zouden er meer controles moeten zijn. Maar dan wel graag ‘onschuldig tot het tegendeel bewezen is’ en niet de indruk wekken ‘schuldig tot je onschuld bewezen is’.
Dat is de omgekeerde wereld.
